Dobry wieczór wszystkim! Z tej strony Matinatron, wasz ukochany artysta! Dzisiaj chciałbym podzielić się z wierszem, który powstał w nieprzyjemnych okolicznościach, dla bliskiej mi osoby, która znam już długo. Ten wiersz dedykuję jej. Ale, ale. Wy też możecie przeczytać. Zapraszam do czytania i komentowania!!
Puste Uczucie
Ja cię bardzo kochałam
Silnym uczuciem otaczałam
Ty mnie ochraniałeś
Ciepłem obejmowałeś
Darzyłeś sympatią
Która była wielką magią
Kochałeś mnie
Ale teraz jesteś na dnie
Z wielkiego człowieka, stałeś zerem
Z faceta z jajami, zwykłą ciotą
Którym bliscy pomiatają
Mną za wroga uznają
Krzywdę wyrządzić chcą
Nie zasłoniłeś tarczą
Przegrałeś walkę
Której nawet nie rozpocząłeś
Czułam jak twoje ciepło opuszcza mnie
Słońce chmury zasłaniają
Deszcz pada na mię
Do ziemi lgnę
Moje serce obficie krwawi
Sztylet wbity rani
Umysł zmącony
Łańcuszek stracony
Widzę promyczki
Ale nie muskają duszy mej
Lecz nowej niewiasty twej
Widzę ciemność
Nie kroczę sama
Mam swojego strażnika
Który mi bliski jest
Razem z drugim chronią mnie
Przed złem
I wiem, że będą ze mną do końca świata
Jestem silna i nieufna
Od teraz egzystencja ma
Będzie pozbawiona chęci dzielenia serca
Niech dusza twa
Uwięziona w skorupie drzewca
Spłonie w piekle na wieki wieków.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz